Με την κατάθεση της αίτησης υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη, προσδιορίζεται μία ημερομηνία, πριν το Δικαστήριο, κατά την οποία αιτών και πιστωτές προσέρχονται στον Δικαστή. Εκεί, είτε επικυρώνεται ενδεχόμενος συμβιβασμός μεταξύ τους, είτε συζητείται το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής από το Δικαστήριο, που υποβάλλεται με την αίτηση, με το οποίο αίτημα ζητείται η προστασία της περιουσίας του οφειλέτη, μέχρι την έκδοση απόφασης, υπό τον όρο καταβολής από αυτόν ενός ποσού μηνιαίως, στα πλαίσια των δυνατοτήτων του.
Από την ημέρα κατάθεσης της αίτησης στο Δικαστήριο, μέχρι και την παραπάνω ημερομηνία συζήτησης της προσωρινής διαταγής, δεν επιτρέπεται σε κανένα πιστωτή να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη εκτέλεσης κατά του οφειλέτη και ταυτόχρονα απαγορεύεται στον οφειλέτη να μεταβάλλει την περιουσιακή του κατάσταση, όπως λόγου χάρη να μεταβιβάσει κάποιο από τα ακίνητά του ή να συναινέσει στην εγγραφή βάρους στη μοναδική κατοικία του.
Εάν γίνει δεκτό το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής, τότε διατάσσεται από το Δικαστήριο να προστατεύεται η κύρια κατοικία του οφειλέτη και ενδεχομένως και άλλα περιουσιακά του στοιχεία, είτε μέχρι τη συζήτηση της κύριας αίτησης στο Δικαστήριο, είτε μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της κύριας αίτησής του.
Ως εκ τούτου ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά δύναται να παράσχει στον οφειλέτη μία σημαντική ασπίδα προστασίας έναντι των δανειστών του, από την κατάθεση της αίτησής του στο Ειρηνοδικείο και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αυτής.
