Από την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, εφόσον αυτή έκανε δεκτή την αίτηση, θεωρείται ότι υπαχθήκατε το νόμο και η ρύθμιση των οφειλών σας παράγει αποτελέσματα, δηλαδή πρέπει να ξεκινήσετε τις καταβολές προς τους δανειστές σας από το χρονικό σημείο που ορίζει η δικαστική απόφαση. Άλλες αποφάσεις ορίζουν ότι οι καταβολές πρέπει να ξεκινήσουν από τον επόμενο μήνα της έκδοσης της απόφασης ενώ άλλες από τον επόμενο μήνα που θα επιδοθεί η απόφαση στον οφειλέτη από κάποιον από τους δανειστές – αντιδίκους του στο Δικαστήριο.
Για να είναι όμως οριστική η ρύθμιση των οφειλών σας, θα πρέπει η δικαστική απόφαση να καταστεί αμετάκλητη. Ειδικότερα, η δικαστική απόφαση που ρυθμίζει τις οφειλές υπόκειται σε έφεση, καθώς και αναίρεση, όπως άλλωστε και οι περισσότερες δικαστικές αποφάσεις. Αυτό αρχικά μπορεί να ακούγεται αποθαρρυντικό, όμως είναι η πορεία που ακολουθεί μία δικαστική απόφαση γενικότερα και όχι μόνο αυτή της ρύθμισης των οφειλών.
Κατά των περισσότερων αποφάσεων υπερχρεωμένων νοικοκυριών που εκδίδονται από τα Ειρηνοδικεία ασκούνται εφέσεις, είτε από τις τράπεζες, είτε από τους αιτούντες οφειλέτες, οι οποίες εκδικάζονται από τα Μονομελή Πρωτοδικεία. Εν συνεχεία, κατά της εφετειακής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου, μπορεί να ασκηθεί αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο. Επειδή όμως ο νόμος είναι ακόμη νέος (ισχύει ουσιαστικά από το 2011) και οι δικαστικές διαδικασίες στη χώρα μας αργούν υπερβολικά, δεν έχουμε ακόμη ένα σαφές δείγμα για το πόσες από τις υποθέσεις τελικά θα φθάσουν στον Άρειο Πάγο. Αρκεί να λάβουμε υπόψη ότι για αιτήσεις που κατατέθηκαν εντός του 2013 σε αρκετά Ειρηνοδικεία της Αττικής και της Θεσσαλονίκης ορίστηκε δικάσιμος μετά το 2020. Συνεπώς, όταν το Ειρηνοδικείο θα συνεδριάσει για να δικάσει την αίτηση σε πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας ύστερα από επτά και πλέον έτη από την κατάθεσή της, είναι λογικό να μην έχουμε ενδείξεις για ποσοστό των αιτήσεων κατά των οποίων θα ασκηθεί έφεση ή/και αναίρεση.
Με άλλα λόγια, η διαδικασία για τη ρύθμιση και την απαλλαγή από τις οφειλές ενδέχεται να είναι μακροσκελής και πολυετής, ενδεχομένως και πολυέξοδη. Πλην όμως ο δανειολήπτης οφειλέτης δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή κάποια πιο αξιόπιστη άμυνα έναντι των τραπεζών για να προστατέψει τη μοναδική του κατοικία, το εισόδημά του και να διασφαλίσει ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για την οικογένειά του.
