Νόμος Κατσέλη: Οι Πρώτες Εντυπώσεις
Οι Τράπεζες Δισκολεύονται να Προσαρμοστούν και να Συμμορφωθούν στη Διαδικασία του Νόμου Κατσέλη
Ο νόμος για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα (ν. 3869/2010) αποτελεί την έκφανση μίας μεγάλης προσπάθειας του κράτους να βοηθήσει τους πολίτες που έχουν περιέλθει σε μόνιμη και καθολική αδυναμία να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, ώστε να ρυθμίσουν τις οφειλές προς τις τράπεζες και προς τρίτους διασώζοντας παράλληλα τη μοναδική τους κατοικία από τον πλειστηριασμό. Το δικηγορικό μας γραφείο εισήλθε δυναμικά στον τομέα αυτό, εφόσον οι περισσότεροι από τους δανειολήπτες που μας επισκέφθηκαν για μία απλή ενημέρωση μας ανέθεσαν την υπόθεσή τους.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το 100% των οφειλετών αντιμετωπίζουν αποκλειστικά πρόβλημα με τις τράπεζες, αν και ο ν. 3869/2010 αφορά τη ρύθμιση οφειλών προς τρίτους γενικότερα και όχι μόνο προς πιστωτικά ιδρύματα.
Ο ν. 3869/2010 υποχρεώνει τις τράπεζες να χορηγούν αναλυτικές καταστάσεις οφειλών στους δανειολήπτες εντός 5 ημερών από την υποβολή της αίτησης, με την απειλή χρηματικού προστίμου μέχρι του ποσού των 10.000€. Εντούτοις οι τράπεζες τις περισσότερες φορές, λόγω του φόρτου εργασίας, της έλλειψης οργάνωσης και του πλήθους των αιτήσεων, αδυνατούν να ανταποκριθούν στην προθεσμία αυτή, υπερβαίνοντάς την ακόμη και κατά 10 εργάσιμες ημέρες.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ακόμη και σε σημεία που δεν απαιτείται ιδιαίτερη ευελιξία από τον τραπεζικό μηχανισμό να ανταποκριθεί, οι τράπεζες δεν επιδεικνύουν τη δέουσα συνεργατικότητα. Λόγου χάρη, αν και ο οφειλέτης χορηγεί στο γραφείο μας πληρεξουσιότητα να τον συνδράμουμε στη διαδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, με θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής του από δημόσια αρχή, η οποία συμπεριλαμβάνει το δικαίωμα εγχείρισης και παραλαβής εγγράφων από τις τράπεζες, εντούτοις ορισμένες από αυτές αρνούνται να μας παραδώσουν τις αναλυτικές βεβαιώσεις οφειλών των πελατών μας, επικαλούμενες τα προσωπικά δεδομένα.... Αντίθετα, θεωρούν ότι προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα περισσότερο, εάν αποστείλουν τις βεβαιώσεις αυτές στην οικία του οφειλέτη με απλή επιστολή, η οποία μπορεί είτε να χαθεί, είτε να ανοιχθεί από τον οποιονδήποτε, και έτσι ακριβώς πράττουν!
Σε άλλη περίπτωση, διευθυντής τράπεζας αρνούνταν να παραλάβει αίτηση για χορήγηση αναλυτικής βεβαίωσης οφειλών, με τη δικαιολογία ότι η ημερομηνία στην αίτηση δεν ήταν σύγχρονη αλλά προ 2 ημερών! Μάταια προσπαθούσε συνεργάτης του γραφείου να του εξηγήσει ότι δεν παίζει ρόλο για το πενθήμερο, εντός του οποίου η τράπεζα πρέπει να απαντήσει, η ημερομηνία που αναγράφεται επάνω στην αίτηση, αλλά η ημερομηνία παραλαβής της αίτησης από την τράπεζα.
Έχει τύχει επίσης υπάλληλος της τράπεζας, στον οποίο εγχειρίστηκε η αίτηση, να απουσιάζει με αναρρωτική άδεια και μέχρι την επιστροφή του κανείς από τους υπόλοιπους υπαλλήλους της τράπεζας να μην μας εξυπηρετεί!
Αλλά το πιο κραυγαλέο, κατά τη γνώμη μου, ήταν όταν υποκατάστημα της τράπεζας δεν προωθούσε στα κεντρικά γραφεία για έναν ολόκληρο μήνα πρόταση εξωδικαστικού συμβιβασμού που υποβάλαμε, επειδή ορισμένα από τα στοιχεία που είχε η τράπεζα για τον οφειλέτη ήταν ελλιπή. Τελικώς η πρόταση προωθήθηκε στο αρμόδιο τμήμα, όταν ο ίδιος ο πελάτης αυτοπροσώπως μετέβη στο συγκεκριμένο υποκατάστημα για να συμπληρώσει τα στοιχεία του. Μου γεννήθηκε όμως η απορία: Η έλλειψη των προσωπικών αυτών στοιχείων, οποιαδήποτε και αν ήταν αυτά, δεν εμπόδισε την τράπεζα να χορηγήσει στο παρελθόν στον πελάτη πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια. Τώρα που ήθελε ο οφειλέτης να προβεί σε ρύθμιση των οφειλών του, η έλλειψη των στοιχείων αυτών καθιστούσε την προώθηση της αίτησής του αδύνατη;
Δεν πρέπει βέβαια να λησμονήσουμε και την ασυνεννοησία και ασυμφωνία ακόμη και μεταξύ υπαλλήλων του ιδίου υποκαταστήματος, που α) άλλος λέει ότι η αναλυτική βεβαίωση οφειλών θα αποσταλεί στην οικία του οφειλέτη με επιστολή, β) άλλος ότι πρέπει να περάσει ο ίδιος ο οφειλέτης να την παραλάβει από το υποκατάστημα και γ) άλλος ότι μπορεί ο εντολοδόχος να την παραλάβει από το υποκατάστημα σε 2 ημέρες.
Μέχρι στιγμής δηλαδή παρατηρούμε ότι οι τράπεζες αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να συνδράμουν όπως πρέπει στη διαδικασία ρύθμισης των οφειλών των πελατών τους στα πλαίσια του νόμου για υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Κατά τη γνώμη μου αυτό οφείλεται στο πλήθος των αιτήσεων που έχουν δεχθεί και στην απουσία εκπαιδευμένου προσωπικού ειδικά σε αυτή τη διαδικασία. Ας ελπίσουμε ότι η κατάσταση αυτή θα διορθωθεί στο άμεσο μέλλον προς όφελος όλων.