Απόφαση 12977/2014 ΜΠρΘεσ (Αλλοδαπό Δεδικασμένο)

Δέχεται την αίτηση. Αναγνωρίζει ότι υφίσταται δεδικασμένο και στην ελληνική επικράτεια, που απορρέει από απόφαση υιοθεσίας αρχής ξένου κράτους.

Για την αναγνώριση δεδικασμένου αλλοδαπής απόφασης απαιτείται να κατατεθεί αίτηση στο αρμόδιο δικαστήριο. Με την κατωτέρω δικαστική απόφαση αναγνωρίστηκε ότι έχει στην Ελλάδα ισχύ δεδικασμένου η απόφαση υιοθεσίας ξένης αρχής. Η αλλοδαπή απόφαση υιοθεσίας εκδόθηκε από κρατική αρχή χώρας μη-μέλος της ΕΕ. Η ιδιαιτερότητα της υπόθεσης έγκειται στο γεγονός ότι η απόφαση υιοθεσίας του ξένου κράτους δεν προσκομίστηκε κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο Δικαστήριο, εφόσον η αλλοδαπή αρχή δεν χορηγούσε αντίγραφο αυτής. Αυτό γνωστοποιήθηκε στο δικαστήριο με την προσκόμιση πιστοποιητικού από την αλλοδαπή δημόσια αρχή, που βεβαίωνε ότι δεν δύναται, με βάση το δίκαιο της χώρας της αρχής, να χορηγήσει αντίγραφο της απόφασης.

Απόφαση 12977/2014

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή .......... (αριθμός κατάθεσης αίτησης .............../2013), Πάρεδρο, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα ...........

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ κεκλεισμένων των θυρών στο ακροατήριο του στις 19 Ιουνίου 2014, για να δικάσει τη με αριθμό κατάθεσης ................/2014 κλήση, με την οποία φέρεται προς συζήτηση η με αριθμό κατάθεσης ............./2013 αίτηση, με αντικείμενο την αναγνώριση δεδικασμένου αλλοδαπής απόφασης.

ΚΑΛΩΝ - ΑΙΤΩΝ: ......................., κάτοικος ........................., οδός ...................... αριθ. ........, που παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Αθανασίου Ρόζου (ΑΜ 8229), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αιτούντος ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Στην προκειμένη περίπτωση, νόμιμα φέρεται προς περαιτέρω συζήτηση με την υπό κρίση κλήση η με αριθμό κατάθεσης ................/2013 αίτηση, με την οποία ο αιτών ζητά να αναγνωριστεί ότι έχει αποκτήσει και στην ελληνική επικράτεια ισχύ λόγω δεδικασμένου η με αριθμό .............. από ................. απόφαση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, δυνάμει της οποίας υιοθέτησε την ανήλικη ........................, γεννηθείσα την ...................., στην πόλη ....................... της ως άνω χώρας, φυσικό τέκνο της ............................. και του ............................... Επί της εν λόγω αίτησης εκδόθηκε η υπ' αριθμόν ................./2013 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία, αφού κρίθηκε νόμιμη η αίτηση, πλην του αιτήματος να κηρυχθεί εκτελεστή η απόφαση περί υιοθεσίας, της οποίας ζητείται η αναγνώριση, στη σχετική σκέψη της οποίας παραπέμπει και το παρόν Δικαστήριο, αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης και διατάχθηκε, στη συνέχεια, η επανάληψη της συζήτησης αυτής, προκειμένου να προσκομιστεί, με επιμέλεια του αιτούντος, η από .................. και με αριθμό ........... απόφαση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με το πλήρες αιτιολογικό της, καθώς και βεβαίωση ή πιστοποιητικό από τη χώρα αυτή από το οποίο να προκύπτει ότι η εν λόγω απόφαση απέκτησε ισχύ δεδικασμένου.

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα, που εξετάστηκε νόμιμα στο ακροατήριο, η οποία περιέχεται στα υπ'αριθμόν ................../2013 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, σε συνδυασμό με όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα της δικογραφίας, που νόμιμα επικαλείται και προσκομίζει ο αιτών, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Ο αιτών, ο οποίος είναι Έλληνας υπήκοος, κάτοικος ........................, οδός ........................, με την από ...................... και με αριθμό ............. απόφαση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτική της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας υιοθέτησε την ανήλικη ........................, γεννηθείσα την ....................... στην πόλη .................... της ως άνω χώρας, φυσικό τέκνο της συζύγου του, .............................. και του πρώην συζύγου της .................................. (βλ. το προσκομιζόμενο από τον αιτούντα υπ'αριθμόν ........................ πιστοποιητικό του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τη συνημμένη σ' αυτό μετάφραση από τη γλώσσα της Π.Γ.Δ.Μ στην ελληνική γλώσσα, σύμφωνα με το οποίο αφού αναφέρεται ότι έλαβε υπόψη του την αίτηση του εδώ αιτούντος, το αποδεικτικό υλικό στο οποίο στηρίχτηκε, βεβαιώνεται αρμοδίως ότι δεν είναι δυνατόν να εκδοθεί αντίγραφο της απόφασης για τη θέσπιση της υιοθεσίας, διότι σύμφωνα με το Νόμο περί Οικογένειας, η απόφαση υποβάλλεται μόνο στο ληξίαρχο, που έκανε μια νέα καταχώρηση στο βιβλίο μητρώου γεννηθέντων για το τέκνο και ως εκ τούτου εκδίδεται νέα Ληξιαρχική πράξη γέννησης για τη ................................., όπου η ............................ καταγράφεται ως η μητέρα του τέκνου και ο ................................ καταγράφεται ως ο πατέρας του). Δυνάμει της απόφασης αυτής συντάχθηκε από το Ληξιαρχείο του Δήμου ........................., της Πόλης ........................... της Δημοκρατίας της Π.Γ.Δ.Μ. η με αριθμό καταχώρισης ....................... ληξιαρχική πράξη γέννησης στην οποία το υιοθετούμενο τέκνο αναγράφεται με το όνομα ........................... και με όνομα πατέρα αυτό του αιτούντος, ήτοι του ................................. (βλ. το από υπ'αριθμόν ............................ απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης γέννησης υπογεγραμμένο από τη Ληξίαρχο της πόλης ............................., προσκομιζόμενο σε επίσημη μετάφραση από την Σερβική στην Ελληνική γλώσσα). Περαιτέρω, η ως άνω υπ'αριθμόν ............. από ................... απόφαση εκδόθηκε στις ........................., και δεν μπορεί να ακυρωθεί, ενώ κατέστη αμετάκλητη κατά το δίκαιο της Π.Γ.Δ.Μ στις ......................., ημέρα έκδοσής της, καθώς η ............................ και ο .............................., ενώ είχαν το δικαίωμα να ασκήσουν ένδικα μέσα, δήλωσαν την ημέρα της υιοθεσίας ότι παραιτούνται από το δικαίωμα άσκησης ενδίκων μέσων (βλ. το από ....................... πιστοποιητικό του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τη συνημμένη σ' αυτό μετάφραση από τη γλώσσα της Π.Γ.Δ.Μακεδονίας στην ελληνική γλώσσα). Όπως προκύπτει από τα διαλαμβανόμενα στην απόφαση, κατά την εκδίκαση της αίτησης υιοθεσίας, την οποία υπέβαλε ο εδώ αιτών ................................, οι φυσικοί γονείς του τέκνου ήταν παρόντες, και συγκεκριμένα ο φυσικός του πατέρας .........................., έχει δηλώσει στις ....................... δυνάμει της υπ'αριθμόν ....................... δήλωσής του ότι συμφωνεί να υιοθετηθεί πλήρως το τέκνο του, ......................., από το .................................., ενώ και η φυσική μητέρα του τέκνου ................................., η οποία είναι σύζυγος του αιτούντος, δήλωσε στις ......................... δυνάμει της υπ'αριθμόν ......................... δήλωσής της ότι συμφωνεί να υιοθετηθεί πλήρως το τέκνο της, ......................., από το ........................., και ως εκ τούτου δεν στερήθηκαν τα δικαιώματα συμμετοχής τους στη δίκη. Εξάλλου, το ως άνω αλλοδαπό Δικαστήριο είχε διεθνή δικαιοδοσία να δικάσει τη συγκεκριμένη διαφορά, καθόσον το υιοθετούμενο τέκνο διέμενε στην Π.Γ.Δ. Μακεδονίας. Καμία δε διάταξη του εσωτερικού δικονομικού δικαίου μας δεν καθιερώνει για την επίδικη υπόθεση υιοθεσίας αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων της χώρας μας. Τέλος, η αλλοδαπή αυτή απόφαση δεν αντίκειται σε τελεσίδικη απόφαση ελληνικού δικαστηρίου, που εκδόθηκε για την ίδια υπόθεση, καθώς από 26-09-2001 μέχρι και ημέρα της συζήτησης της κρινόμενης αίτησης δεν είχε κατατεθεί στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης αίτηση που να αφορά την υιοθεσία της ......................... από το ............................., πλην τη υπ'αριθμόν ....................... αίτησης υιοθεσίας, η οποία ματαιώθηκε και επανήλθε με την υπ'αριθμόν .......................... κλήση, η οποία ματαιώθηκε και δεν επανήλθε με κλήση, καθώς και η υπ' αριθμόν ......................... έκθεση παραίτησης από το δικόγραφο, που κατετέθηκε στην γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, (βλ. το υπ' αριθμόν ....................... πιστοποιητικό της γραμματέα του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης). Επομένως, αφού δεν υπάρχει λόγος, ο οποίος να αποκλείει την αναγνώριση του δεδικασμένου, που απορρέει από την προμνησθείσα απόφαση, δεδομένου ότι αυτή δεν έρχεται σε σύγκρουση με την ημεδαπή δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη της ελληνικής κοινωνίας, πρέπει η αίτηση να γίνει δεκτή και ως βάσιμη κατ' ουσίαν, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι υφίσταται δεδικασμένο και στην ελληνική επικράτεια που απορρέει από την με αριθμό .................. από ................... απόφαση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, δυνάμει της οποίας εγκρίθηκε η πλήρης υιοθεσία από τον αιτούντα ................................., της ανήλικης ..........................., γεννηθείσας την ......................., στην πόλη ......................... της ως άνω χώρας, φυσικό τέκνο της ................................ και του ................................., η οποία υιοθεσία καταχωρήθηκε στο Ληξιαρχείο του Δήμου ....................., της Πόλης ........................... της Δημοκρατίας της Π.Γ.Δ.Μ. με αριθμό καταχώρισης ........................ και συντάχθηκε το υπ' αριθμόν ......................... από ................................ απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης γέννησης στην οποία το υιοθετούμενο τέκνο αναγράφεται με το όνομα ............................ και με όνομα πατέρα αυτό του αιτούντος, ήτοι του ....................................

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη, στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 15 Ιουλίου 2014.