Μακροχρόνια άνεργος – υποαπασχολούμενος λογιστής με τετραμελή οικογένεια. Δέχεται την αίτηση. Εξαιρεί από την εκποίηση το ΙΧΕ της οικογένειας. Απορρίπτει ενστάσεις δόλου, αοριστίας και καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος. Ρυθμίζει συνολική οφειλή 105.244,51€ με 48 μηνιαίες καταβολές των 200,00€ (9.600,00€) (κούρεμα 91%).

Η παρακάτω απόφαση Νόμου Κατσέλη αποτελεί το επιστέγασμα μίας προσπάθειας 9 ετών, καθώς η αίτηση ρύθμισης των οφειλών κατατέθηκε το 2012 και η απόφαση εκδόθηκε το 2021. Ειδικότερα, αν και η αίτηση συζητήθηκε το έτος 2014, το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης έκρινε ότι ήταν κατά τόπο αναρμόδιο να δικάσει την υπόθεση και την παρέπεμψε στο Ειρηνοδικείο Βασιλικών. Έτσι κατατέθηκε κλήση για την εισαγωγή της υπόθεσης στο Ειρηνοδικείο Βασιλικών το έτος 2015 που εν τέλει συζητήθηκε στα τέλη του 2019, η δε οριστική απόφαση εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2021.

Η υπόθεση αφορά μακροχρόνια άνεργο / υποαπασχολούμενο λογιστή με συνολική οφειλή από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες 105.244,51€, σύμφωνα με τις αναλυτικές καταστάσεις οφειλών των πιστωτών που εκδόθηκαν το έτος 2011. Οι συγκεκριμένες οφειλές έπαψαν να τοκίζονται από τη στιγμή της κατάθεσης της αίτησης του Νόμου Κατσέλη, επειδή δεν ήταν εξασφαλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια (π.χ. με την εγγραφή προσημείωσης υποθήκης) σε ακίνητη περιουσία του οφειλέτη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το ύψος τους κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης με τους τόκους θα ήταν υπερδιπλάσιο από αυτό του 2011, δηλαδή περισσότερα από 200.000€.

Ζευγάρι υποαπασχολούμενων ανέργων. Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Εξαιρεί από την εκποίηση το διαμέρισμα κυριότητας της αιτούσας που χρησιμεύει ως οικογενειακή οικία. Ρυθμίζει τα χρέη του αιτούντος (εγγυητή) με καταβολές συνολικού ποσού 3.600,00€ και της αιτούσας (οφειλέτιδας) με καταβολές συνολικού ποσού 30.000,00€ έναντι συνολικής οφειλής 66.347,97€ (κούρεμα 95% περίπου και 55% περίπου αντίστοιχα).

Το ζευγάρι – πελάτες μας του οποίου τα χρέη ρυθμίστηκαν με την παρακάτω απόφαση Νόμου Κατσέλη ήταν άνεργοι υποαπασχολούμενοι, η σύζυγος ως καθαρίστρια σε οικίες και ο σύζυγος ως εργάτης σε φορτοεκφορτώσεις. Το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημά τους από τις προαναφερθείσες πηγές ανερχόταν σε 820,00€. Η οικογένεια διάθετε δύο ανήλικα τέκνα. Η μοναδική οφειλή τους, ύψους 66.347,97€, προέρχονταν από τη σύμβαση του στεγαστικού τους δανείου, στην οποία δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν από το έτος 2013, λόγω της απώλειας της εργασίας τους.

Διεθνής Διαιτησία. Σύμβαση Ερασιτέχνη Αθλητή και Αθλητικού Συλλόγου. Η σύμβαση δεν είναι ούτε εξαρτημένης εργασίας ούτε παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών αλλά ιδιόμορφη. Η πανδημία COVID-19 συνιστά λόγο ανωτέρας βίας. Δέχεται εν μέρει το αίτημα του αιτούντος. Διατάσσει την καταβολή των οφειλόμενων μισθών για το κατά τη διακοπή του πρωταθλήματος χρονικό διάστημα μειωμένων κατά 30%.

Το Διαιτητικό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης με την κατωτέρω απόφασή του Διεθνούς Διαιτησίας έκρινε ότι η πανδημία COVID-19 είναι λόγος ανωτέρας βίας, που απαλλάσσει εν μέρει τους συμβαλλόμενους από την υποχρέωση εκπλήρωσης των συμβατικών τους υποχρεώσεων.

Στην κατωτέρω υπόθεση που χειρίστηκε το δικηγορικό μας γραφείο, ερασιτέχνης αθλητής κίνησε τη διαδικασία υπαγωγής της διαφοράς του με τον αθλητικό σύλλογο που του όφειλε μισθούς σε διαιτησία. Αξιώθηκαν μισθοί για το προ της καραντίνας χρονικό διάστημα, για το διάστημα της καραντίνας, αλλά και αυτό από το πέρας της καραντίνας μέχρι το τέλος της σεζόν, οπότε και έπρεπε να ολοκληρωθεί το πανελλήνιο πρωτάθλημα. Στη σύμβαση που συνυπέγραψαν ο αθλητής με τον σύλλογο υπήρχε ο όρος της υποχρεωτικής επίλυσης κάθε διαφοράς που θα προέκυπτε από αυτή από το διαιτητικό δικαστήριο της Θεσσαλονίκης με την εφαρμογή του ελληνικού δικαίου.